Koniecznie czytać
Brammer, L. M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Podział pracy na zajęciach
Data | Temat | Osoby |
25.03.2017 | Prowadzenie i Odzwierciedlanie | Weronika S., Małgorzata G. |
08.04.2017 | Podsumowywanie i Informowanie | Karolina T., Justyna B., Małgorzata S. |
22.04.2017 | Konfrontowanie | Mateusz Ch.; Michał T., Patryk. S., Anna P., Maria L. |
21.05.2017 | Interpretowanie | Natalia P. |
Literatura podstawowa
Brammer, L. M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Johnson, D. W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.
Szustrowa, T. (1991). Swobodne techniki diagnostyczne – wywiad i obserwacja. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Literatura uzupełniająca:
Czabała, Cz. J., Sęk, H. (2000). Pomoc psychologiczna. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej. (tom 3, s. 605-621). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Egan, G. (1985). Uczestnictwo w grupowym treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Goldstein, A. (1983). Metody ulepszania kontaktów służących pomaganiu, Nowiny Psychologiczne, 10.
Grzesiuk, L. (red.). (1994). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki, specyficzne problemy. Warszawa: PWN.
Jedliński, K. (1993). Sztuka słuchania. W: J. Santorski (red.), ABC Pomocy Psychologicznej. Rezonans i Dialog (t. 8, s. 13 – 26). Warszawa: Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza.
Santorski, J. (red.). (1984). Nowe strategie i techniki pomocy psychologicznej. Warszawa: PTHP.
Sęk, H. (1986). Wsparcie społeczne – co zrobić żeby stało się pojęciem naukowym. Przegląd Psychologiczny, 29, 3, 791-800.
Termin zaliczenia ustalony z pierwszą grupą to: niedziela 21 maja 2017 godzina 11.30.
Poniżej przykładowe pytania:
1. Celem kierowania pośredniego jest:
- kierowanie za pośrednictwem komunikatów niewerbalnych,
- skłonienie wspomaganego do rozpoczęcia, a następnie do utrzymania odpowiedzialności za podtrzymanie biegu rozmowy,
- wzięcie odpowiedzialności wspomaganego za konsekwencje spotkania,
- zastosowanie się klienta do porady wypowiadanej nie wprost.
2. Na którym z poziomów interpretacji wprowadzane są wątki dotyczące potrzeb:
- parafrazie treści,
- łagodnym interpretowaniu,
- interpretowaniu,
- interpretacji głębokiego poziomu.
3. Wspomagany: czuję się jakoś dziwnie, mam ochotę robić tyle rzeczy, właśnie pomyślałem, że to zdarzenie, o którym Pani wcześniej opowiadałem, było naprawdę ważne, wszystkie osoby z którymi się spotykam, mówią mi podobne rzeczy… Już nie wiem od czego zacząłem… Pomagający: Mówi Pan o wielu, wielu sprawach… Co naprawdę chce Pan powiedzieć? Interwencja Pomagającego to:
- sprawdzanie percepcji,
- pytanie otwarte,
- klaryfikacja,
- konfrontacja.